17 Ağustos 1999 tarihinde gerçekleşen Kocaeli Gölcük merkezli deprem, ülkemizin yakın tarihinde unutulmaz yaralar açtı; başta Gölcük, Karamürsel, İzmit, Adapazarı, Yalova ve İstanbul Avcılar’da olmak üzere 20 bini aşkın yurttaşımızın ölümüne, on binlercesinin yaralanmasına ve konutsuz kalmasına neden oldu. Yaşamını kaybedenler, yaralananlar, konutsuz kalanlar ve çöken yapılar, kuşkusuz birer sayı olmanın ötesinde derin anlamlar taşıyor. 17 Ağustos 1999 Depremi, gerek insani gerek coğrafi genişlik ve gerekse de maddi kayıplar açısından toplumsal bellekte çok acı bir yer edindi.
Depremin kendisi kadar sonrasındaki süreç de acılarla doludur. Aradan geçen 20 yılda, ilk yıllarda deprem için özel vergi alınmasına ve yapı stoklarının yenileneceğine söz verilmesine rağmen bilimsel gerçeklerin tersine uygulamalar yürürlükte kalmıştır. Kalıcı ve etkili önlemler alınmamıştır.
Depremlerin oluşmasını engellemek olanaksız olduğu gibi ne zaman, nasıl ve ne ölçüde etkili olacağı günümüzde tam olarak bilinmese de yaratacağı yıkımları ve tüm olumsuz sonuçları durdurmak için etkili önlemler alınabilir ve alınmalıdır.
17 Ağustos 1999’da olduğu gibi kapanmaz yaralar ve dinmeyen acılar yaşanmak istenmiyorsa aktif bir deprem bölgesi olan ülkemizde mutlaka bilimsel gerçeklerin öngördüğü tüm önlemler alınmalıdır.
17 Ağustos 1999 Depremi’nin 20. yılında, başta deprem olmak üzere tüm doğal afetler karşısında önlem alınarak ölümlerin, yaralanmaların ve yıkımların önlenebileceğini bir kez daha vurguluyor; yaşamlarını kaybeden yurttaşlarımızı, sevgi, saygı ve rahmetle anıyoruz.
Tez-Koop-İş Sendikası Genel Yönetim Kurulu