Kadına dönük ayrımcılık ve eşitsizlik yalnızca çalışma yaşamında bulunmuyor.
Çalışma yaşamında ayrımcılık kadına yönelik ayrımcılığın yalnızca özel bir alanını oluşturuyor. Şurası artık hem ülkemizde, hem de tüm dünyada kabul edilmektedir: Dünya nüfusunun yarısını oluşturan kadınların genel çoğunluğu dar bir toplumsal alanda tutuluyor; siyasal katılımın dışına itiliyor ve kamu yönetimlerinden dışlanıyor; söz hakları hemen hiç yok ya da çok kısıtlanıyor; emekleri sömürülüyor; geleneksel şartlanmışlıklarla tutsak ediliyor, cinsel şiddet ve tacizle aşağılanıyorlar... Katılım, yönetim, eşitlik, toplumsal sorumlulukların paylaşımında kadınlar “yok” sayılırken; ev hizmetleri, yaşlı, hasta ve çocuk bakımı gerektiğinde “var”lar...
Bu durum sürdürülemez: Değişmeli, değiştirilmeli, değişecek...