15-16 Haziran Direnişi: Emek, Demokrasi ve Özgürlük Hareketinin Parlayan Işığı
Ülkemiz sosyal ve sendikal tarihinin en önemli olaylarından biri, 15-16 Haziran 1970’de yaşanan genel işçi direnişidir.
15-16 Haziran 1970’de demokratik hak ve özgürlüklerin yok edilmek istenmesine karşı İstanbul ve İzmit’te gerçekleştirilen ve yüzbinlerce işçinin sokakları, caddeleri ve alanları doldurduğu genel direniş, sendikal yasalarda yapılmak istenen kapsamlı değişiklikleri engellemenin yanında Türkiye işçi sınıfının “sınıfsal bilinçlenmesi”ne yeni boyutlar katarken demokratik sosyal direniş kültürünün oluşmasına ivme kazandırmıştır.
15-16 Haziran 1970 direnişi, birçok yönüyle günümüz emek ve demokrasi mücadelesine ışık tutmaktadır. Türkiye’yi sarsan bu iki gün, işçilerin sendikalaşma hakkını, örgütlülüğünü ve kazanımlarını koruma kararlılığının ne kadar önemli olduğunu göstermiş, siyasal iktidarlara yandaş ve bağımlı olan sendika yöneticiliğinin utanç verici yüzünü açığa çıkarmıştır.
Türkiye işçi sınıfının sendikal ve sosyal haklar için sürdürdüğü kavganın sonsuza kadar parlayacak ışığı olan 15- 16 Haziran, yönetenlerin emek, demokrasi ve özgürlük karşıtı girişim ve eylemlerini etkisiz kılmak, dünyayı emekten ve emekçiden yana değiştirmek için ortak ve bileşik mücadelenin ne kadar önemli olduğunu tarihsel olarak kanıtlamaktadır.
